Pierwsze bacowanie na Cudzichowej - dojście "z buta"

     Planowany wyjazd w Tatry przesunął się na "niewiadomokiedy", bo mocno tam wtedy duło. Celem rezerwowym, lecz bardzo atrakcyjnym, okazała się świeżo odkryta bacówka na Cudzichowej.
      W dolinach nie było śniegu, więc ruszyliśmy per pedes. Tym razem z Rajczy. Ale w górach śniegu było sporo. Ponieważ dotarliśmy na Cudzichową w nocy, to przy okazji przetarliśmy drogę dojazdową w poprzek kilka razy. I to podwójnym zygzakiem. Głęboki śnieg ją zniwelował i nie było łatwo znaleźć bacówkę. Tym większa radość, gdy wreszcie jej ciemny kształt pojawił się w polu widzenia.
      W środku jest sporo miejsca i komfortowy nocleg, bo leży tu kilka sprężynowych materacy. Po otrzepaniu z nawianego śniegu i odizolowaniu się od ich wilgotnej masy plandeką budowlaną - dałyby spokojny sen nawet tej bajkowej niuni, wrażliwej na ziarnka grochu. Ale z drewnem kiepsko. Suszki w okolicy wypalone. Trzeba się było nachodzić w białym po testis, by ściągnąć choć trochę suchych gałęzi spod świerkowych czap. Trafiły mi się jednak także dwie suszki, z których jedna - po ścięciu - okazała się tylko "prawie" sucha :/.
      Po noclegu i leniwym poranku, ruszyliśmy do Korbielowa. I tam utknęliśmy. Lokalne busy jeżdżą według niezbyt czytelnych reguł, ale z wiszących w przystankowej wiacie rozkładów wynikało, że trochę poczekamy. Na szczęście zabraliśmy się do Żywca okazją, z dwiema skiturownicami. 

W dole Rajcza.
Co to za zima? 

Ledwo w górze trzyma.
Przed nami Prusów, a za nim Pasmo Wiślańskie, od Baraniej Góry po Skrzyczne.

Bardzo kameralna bacóweczka. Drewniany namiot - dwójka. Napieramy do znacznie większej.

Zmierzch przed schroniskiem na Lipowskiej

Bacówkowa przewiewność i "siwy dym"

Przy nowym moście w Żywcu praca wre

Album zdjęć z wycieczki.